W kilku słowach o mnie

Odkąd pamiętam, ciągle przychodziły mi do głowy nowe historie. Przybierały na ogół formę powieści, czasami będąc osadzonymi w szarej rzeczywistości, a innym razem w świecie fantastycznym, zawsze jednak poruszały trudne tematy, dlatego właśnie – autorka trudnych tematów.

O tym, że chcę pisać, wiem od 13 roku życia, gdy pierwszy raz sięgałam po zeszyty i spisywałam w nich różne historie, a potem oczywiście chowałam je głęboko w szufladzie. Tak przeleżały 17 lat, by będąc niemal pełnoletnimi, wyjść na światło dzienne.

Stworzyłam tę stronę, by dzielić się na niej moimi szczerymi opiniami na temat przeczytanych przeze mnie pozycji. Chciałabym również dzielić się swoimi krótkimi tekstami – głównie fanfiction, których nigdy nie wydam, lecz mam do nich sentyment. Mam nadzieję, że będę mogła się z wami podzielić również wskazówkami na temat pisarstwa oraz swoim procesem wydawniczym. No bo jak to jest, napisałeś książkę i już? Gotowe? No nie… ale o tym niebawem. Zostań ze mną jeśli tak jak ja, jesteś totalnym molem książkowym, a jeśli nim nie jesteś, to może niebawem się staniesz?

Więcej o mnie

Oskarżony o zamordowanie rodziców Nox Whittaker ma tylko trzydzieści jeden dni, by udowodnić, że nie zasługuje na śmierć. Dwunastu psychiatrów bezskutecznie próbowało nakłonić młodego arystokratę do złożenia zeznań, ale Whittaker milczy jak zaklęty. Nikt nie potrafi do niego dotrzeć. Ludzie się go boją – w końcu włada magią, o której oni mogą tylko śnić.

Gulliana Clare, znienawidzona przez Whittakera znajoma z czasów akademii Blackmore, nie zamierza jednak odpuścić tak łatwo jak jej poprzednicy. Terapeutka ma doskonałą okazję, by zemścić się na Noxie, ale zamiast tego próbuje mu pomóc. Co kieruje jej działaniami?

Brutalna zbrodnia, pożądanie, przemoc, problemy psychiczne – najbliższe trzydzieści jeden dni ujawnią tajemnice, które nigdy nie miały wyjść na światło dzienne. A więź, jaka narodzi się między Noxem a jego nemezis, zaważy na życiu ich obojga.

Zamów Teraz

„Najcenniejszym ze wszystkich talentów jest nieużywanie dwóch słów na to, co można wyrazić jednym”.

– Thomas Jefferson